เครื่องรางของขลัง

เครื่องรางของขลัง หมายถึง วัตถุมงคล สิ่งของที่มีความเชื่อกันว่ามีอิทธิฤทธิ์หรืออำนาจพิเศษ ช่วยให้แคล้วคลาดปลอดภัยจากภัยอันตรายต่างๆ ช่วยให้โชคดี เจริญรุ่งเรือง ประสบความสำเร็จในชีวิต เป็นเครื่องรางที่ได้รับความนิยมในวัฒนธรรมไทยมาช้านาน

เครื่องรางของขลัง แบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ ได้แก่

• เครื่องรางของขลังประเภทวัตถุมงคล หมายถึง สิ่งของที่ประดิษฐ์ขึ้นจากวัสดุต่างๆ เช่น โลหะ หิน ไม้ ดินเหนียว เป็นต้น เช่น พระเครื่อง ตะกรุด ผ้ายันต์ เหรียญ กำไล แหวน เป็นต้น
• เครื่องรางของขลังประเภทวัตถุมีชีวิต หมายถึง สิ่งมีชีวิตที่เชื่อว่ามีอิทธิฤทธิ์ เช่น สัตว์มงคล เช่น ช้าง ม้า วัว ควาย เป็นต้น พืชมงคล เช่น ว่านมหาเสน่ห์ ว่านมหาอุตม์ เป็นต้น สิ่งมีชีวิตอื่นๆ เช่น ผงพรายกุมาร เป็นต้น

ความเชื่อเกี่ยวกับเครื่องรางของขลัง มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ เชื่อกันว่าเครื่องรางของขลังมีอำนาจวิเศษที่สามารถปกป้องคุ้มครองผู้ครอบครองจากสิ่งชั่วร้าย ช่วยให้โชคดี เจริญรุ่งเรือง ประสบความสำเร็จในชีวิต ความเชื่อเหล่านี้มีพื้นฐานมาจากความเชื่อในพระพุทธศาสนา ความเชื่อในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู และความเชื่อในไสยศาสตร์

ในปัจจุบัน ความเชื่อเกี่ยวกับเครื่องรางของขลังยังคงมีอยู่ในสังคมไทย เครื่องรางของขลังจึงกลายเป็นสินค้าที่มีมูลค่าทางเศรษฐกิจ มีการซื้อขายแลกเปลี่ยนกันเป็นจำนวนมาก มีทั้งเครื่องรางของขลังที่ผลิตขึ้นโดยพระเกจิอาจารย์หรือผู้มีวิชาอาคม และเครื่องรางของขลังที่ผลิตขึ้นโดยบุคคลทั่วไป

เครื่องรางของขลังเป็นความเชื่อส่วนบุคคล ผู้ที่ครอบครองเครื่องรางของขลังควรใช้อย่างมีสติ ไม่ควรหลงเชื่อในอิทธิฤทธิ์ของสิ่งของจนเกินไป